’s Avonds huilen, ’s morgens juichen
Volgens de Joodse traditie is deze psalm gezongen bij de inwijding van de Tempel door Judas de Makkabeër in 165 voor Christus.
Er is een speciale relatie tussen de inwijding van de Tempel door Salomo en de viering van het Loofhuttenfeest. Later in de psalm komen we daar uitvoerig op terug. De psalm is ook profetisch en laat de geschiedenis van Israël in vogelvlucht zien. Onze aandacht wordt getrokken, doordat God het verdriet en de rouwklacht verandert in feest en dat Hij ons een feestkleed aantrekt. De psalm eindigt met de eeuwige lof op God, want Zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.
Mijn ziel uit het graf opgehaald

“HEERE, U hebt mijn ziel uit het graf opgehaald; U hebt mij in het leven behouden,  zodat ik in de kuil niet ben neergedaald.”

De situatie bij David is zo ernstig dat hij denkt te gaan sterven. Hij zit geestelijk diep in de put. Het is een zeer ingrijpend gedeelte in de psalm. Het is een proces waar heel veel mensen één keer of meerdere keren in hun leven doorheen gaan. Het ene geval is dramatischer dan het andere en in de persoonlijke beleving kan het ook verschillen, maar de problemen worden ons in het leven niet bespaard. Ook niet als we dicht bij de HEERE leven en alles van Hem verwachten. We leven van genade, dat is een levensles. We hebben het niet in eigen hand. Maar als we van genade leven, dan leven we wel van de genade van onze trouwe en goede Vader in de hemel. Dan durven we ook van genade te leven in het volle vertrouwen dat we aan de hand van Vader veilig zijn, ook al lijkt alles tegen te zitten. Geen probleem is te groot voor onze Vader in de hemel. Ook al moet hij ons ophalen uit het dodenrijk, dan doet Hij dat. En als de Here besluit ons opnieuw te laten leven, dan doet Hij dat en niemand kan dat verhinderen.

“Zing psalmen voor de HEERE, gunstelingen van Hem!
Loof Hem ter gedachtenis aan Zijn heiligheid. Want een ogenblik duurt Zijn toorn, maar een leven lang Zijn goedgunstigheid; overnacht ’s avonds het huilen, ’s morgens is er gejuich.”

Denken we nog even eraan dat dit lied bestemd is voor de tempeldienst? De les die Israël nooit mag vergeten: Israël zing altijd voor de HEERE, Israël looft Zijn Heilige Naam. De HEERE kan heel boos zijn over ontrouw, maar als jullie dan weer terug keren volgt Zijn liefde.
David kan daarvan getuigen uit zijn eigen leven. Niemand, maar dan ook niemand die op de beloften van de HEERE bouwt, zal beschaamd uitkomen. Op dit moment kan de situatie uitzichtloos schijnen, maar de Here is trouw aan zijn belofte. Zijn Heilige Naam staat garant voor uw leven. Zijn naam is liefde, blijdschap, vrede, geduld, goedertierenheid, heerlijkheid, genade, trouw. Voor iedereen die in nood is geldt deze prachtige belofte: je verdriet duurt een avond lang, maar daarop volgt een ochtend vol vreugde. Dat is een belofte die Hij waarmaakt.