Psalm 31: in Uw handen beveel ik Mijn Geest

Mijn tijden zijn in Uw hand en in Uw handen beveel ik mijn geest.
Er zit in deze psalm een geweldige spanning, zoals in het vers waar over de “gloed der benauwdheid” wordt gesproken.
De psalm laat daarnaast een vertroostend en bevrijdend spreken zien. “Hij is mijn steenrots en mijn bevrijder.” Er zit verder ook angst in de psalm, wanneer de psalmist denkt dat hij verbannen is uit de ogen van God.
Aan het kruis wijst Jezus ons op deze psalm, wanneer Hij Zijn laatste woorden als sterfelijk mens uitspreekt. “En Jezus riep met luide stem en zei: Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest. En toen Hij dat gezegd had, gaf Hij de geest.” (Luk.23: 46)
Het grote gevecht
“Tot U, HEERE, heb ik de toevlucht genomen, laat mij niet beschaamd worden, voor eeuwig; bevrijd mij door Uw gerechtigheid.”
We bevinden ons aan het kruis, waar het laatste grote gevecht zal plaatsvinden. De Here Jezus is er slecht aan toe. Lichamelijk verminkt, niet meer om aan te zien zo erg. Geestelijk vertrapt. Bespot en verraden. Jezus is onvoorstelbaar gemeen, vals en onrechtvaardig behandeld. Geen spoor van liefde was Hem tegemoet gekomen. Zijn bekenden en verwanten staan op een afstand. Zijn goede vriend Petrus had Hem verloochend, zijn andere vriend Judas had Hem verraden.
“Tot U, HEERE, heb ik de toevlucht genomen.” Dat is de taal van het geloof. Het onwankelbare geloof in Zijn Vader in de hemel. Het gebed wat hier wordt gebeden mag ook ons gebed zijn in tijden van nood en moeite.
Erezaak
“Neig Uw oor tot mij, red mij met spoed, wees voor mij een sterke rots, een burcht om mij te behouden. Want U bent mijn rots en mijn burcht! Wijs mij dan de weg en leid mij zachtjes, omwille van Uw Naam.”
Het is voor onze Hemelse Vader een erezaak om ons te helpen, als we tot Hem roepen. Het gaat om Zijn eigen beloften die Hij geeft. De Here Jezus heeft als mens hier op aarde volledig op Zijn Vader in de hemel vertrouwd. En Hij is nooit beschaamd uitgekomen. Onze Vader heeft Zijn redding voor ons klaar staan, en wel op Zijn uitgekozen tijd. Precies de goede tijd, nooit te vroeg, nooit te laat. Hij wil dat we Hem aanspreken op Zijn beloften. Hem leren kennen als de beschuttende rots, de sterke vesting, de steenrots. Woorden die aangeven dat Zijn beloften onwankelbaar zijn. Juist aan het kruis zijn dit de laatste gedachten van de Heiland. Mijn Vader in de hemel is een beschuttende rots, Ik vertrouw op Hem!

Mijn God, mijn God, waarom hebt u Mij verlaten?

Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?

kruisen-graf-640

Het zijn de meest hartverscheurende woorden die in de Bijbel staan opgetekend. “Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?” Op het kruis van Golgotha schreeuwt Jezus deze woorden . Hij doet dit nádat het lijden is volbracht. Het is het negende uur, het uur van het gebed. Hij hangt dan zes uur aan het kruis. ‘Eli, Eli, lama sabachtani? De omstanders zeggen spottend: ‘Hij roept om Elia!’ Op dat moment was er nog niemand die begreep wat Jezus voor hen had gedaan. De weg tot de hemelse Vader was vrijgemaakt. De scheiding tussen verloren mensen en de liefhebbende God is teniet gedaan. Maar het heeft Jezus wél alles gekost. In Psalm 22 lezen we een ooggetuigenverslag, opgetekend door de profeet David. Duizend jaar vóórdat het daadwerkelijk gebeurde. De immense pijn wordt in Palm 22 getoond. Het Paaslam wordt in de avondschemering van Golgotha geslacht. We proeven hier de diepe eenzaamheid van de Here Jezus, die het helemaal alléén moet doen. Hij die de waarheid is, is veroordeeld tot de kruisiging, een door God vervloekte dood. “Maar ik ben een worm en geen man, een smaad van mensen en veracht door het volk. Allen die mij zien, bespotten mij; zij trekken de lippen op, zij schudden het hoofd en zeggen: Hij heeft zijn zaak aan de HEERE toevertrouwd – laat Die hem bevrijden! Laat Die hem redden, als Hij hem genegen is.”(Ps.22:7-9) Zijn rug is kapot gegeseld, al zijn beenderen kan Hij tellen. Zijn hart is letterlijk en geestelijk gebroken. Jezus wordt verbrijzeld op het kruis van Golgotha. En waarom? Daar geeft de profeet Jesaja het antwoord op. Het is om onze overtredingen. Daar zien we ook dat het de HEERE behaagde hem te verbrijzelen. Een huiveringwekkende gedachte, die laat zien hoe groot de liefde van God voor ons wel niet moet zijn, dat Hij zijn eigen Zoon laat verbrijzelen. Er is geen mens ooit op aarde geweest die méér heeft moeten lijden dan de Here Jezus. De rechtvaardige, die uit de heerlijkheid van de hemel neerkwam naar deze zó zondige wereld, wordt verpletterd. Totaal ten onrechte, Hij wordt terecht de Rechtvaardige genoemd.
Jezus sprak tijdens Zijn leven op aarde van het aardse, en niemand geloofde Hem. Hij sprak maar niet van het hemelse, want wie zou dat geloven? Hoe moet dát geweest zijn voor onze Heiland, die als enige op de wereld de waarheid ten volle liefheeft, en die door niemand wordt geloofd? Wat een lijden is dat al niet, zouden wij zelf er niet diep door gefrustreerd raken? Maar Hij ging door met goed te doen in Zijn leven, en dan nu aan het kruis de “beloning” van het volk.
Hoe had Hij hen niet te eten gegeven met brood en vissen. Hoe had Hij niet zieken genezen, blinden het gezicht gegeven, lammen weer laten lopen, doven weer het gehoor teruggeven. Melaatsen had Hij gereinigd. Waar was de dankbaarheid?
Hoe diep zijn wij als mensen niet gevallen! Hoe doen wij God elke dag niet tekort? Is het niet zo, dat ook ik daar aan het kruis sta te gillen en te honen omdat daar de Verlosser hangt die hulpeloos schijnt. Zijn die schreeuwende mensen zoveel slechter dan ik? “Hij was veracht”, zegt Jesaja, “en wij hebben hem niet geacht.”

Psalm 30: Huilen en juichen

wolkendek’s Avonds huilen, ’s morgens juichen
Volgens de Joodse traditie is deze psalm gezongen bij de inwijding van de Tempel door Judas de Makkabeër in 165 voor Christus.
Er is een speciale relatie tussen de inwijding van de Tempel door Salomo en de viering van het Loofhuttenfeest. Later in de psalm komen we daar uitvoerig op terug. De psalm is ook profetisch en laat de geschiedenis van Israël in vogelvlucht zien. Onze aandacht wordt getrokken, doordat God het verdriet en de rouwklacht verandert in feest en dat Hij ons een feestkleed aantrekt. De psalm eindigt met de eeuwige lof op God, want Zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.
Mijn ziel uit het graf opgehaald
“HEERE, U hebt mijn ziel uit het graf opgehaald; U hebt mij in het leven behouden,  zodat ik in de kuil niet ben neergedaald.”
De situatie bij David is zo ernstig dat hij denkt te gaan sterven. Hij zit geestelijk diep in de put. Het is een zeer ingrijpend gedeelte in de psalm. Het is een proces waar heel veel mensen één keer of meerdere keren in hun leven doorheen gaan. Het ene geval is dramatischer dan het andere en in de persoonlijke beleving kan het ook verschillen, maar de problemen worden ons in het leven niet bespaard. Ook niet als we dicht bij de HEERE leven en alles van Hem verwachten. We leven van genade, dat is een levensles. We hebben het niet in eigen hand. Maar als we van genade leven, dan leven we wel van de genade van onze trouwe en goede Vader in de hemel. Dan durven we ook van genade te leven in het volle vertrouwen dat we aan de hand van Vader veilig zijn, ook al lijkt alles tegen te zitten. Geen probleem is te groot voor onze Vader in de hemel. Ook al moet hij ons ophalen uit het dodenrijk, dan doet Hij dat. En als de Here besluit ons opnieuw te laten leven, dan doet Hij dat en niemand kan dat verhinderen.
“Zing psalmen voor de HEERE, gunstelingen van Hem!
Loof Hem ter gedachtenis aan Zijn heiligheid. Want een ogenblik duurt Zijn toorn, maar een leven lang Zijn goedgunstigheid; overnacht ’s avonds het huilen, ’s morgens is er gejuich.”
Denken we nog even eraan dat dit lied bestemd is voor de tempeldienst? De les die Israël nooit mag vergeten: Israël zing altijd voor de HEERE, Israël looft Zijn Heilige Naam. De HEERE kan heel boos zijn over ontrouw, maar als jullie dan weer terug keren volgt Zijn liefde.
David kan daarvan getuigen uit zijn eigen leven. Niemand, maar dan ook niemand die op de beloften van de HEERE bouwt, zal beschaamd uitkomen. Op dit moment kan de situatie uitzichtloos schijnen, maar de Here is trouw aan zijn belofte. Zijn Heilige Naam staat garant voor uw leven. Zijn naam is liefde, blijdschap, vrede, geduld, goedertierenheid, heerlijkheid, genade, trouw. Voor iedereen die in nood is geldt deze prachtige belofte: je verdriet duurt een avond lang, maar daarop volgt een ochtend vol vreugde. Dat is een belofte die Hij waarmaakt.